BİRİLERİ EĞİTİM Mİ DEDİ?

BİRİLERİ EĞİTİM Mİ DEDİ?

Bekir AYAZ-Eğitimci

Adil Kurs Merkezi

Eğitim ve öğretim çok sıkça duyduğumuz iki kelime ülkemizde milyonlarca insan her gün bu iki kelimeden bahsediyor. Peki “eğitim ve öğretim” nedir? Gerçekten bunu biliyor muyuz? Ya da biliyorsak ne kadar biliyoruz? Sorular soruları getirip duruyor. Eğitim ve öğretim camiasında bulunan ne kadar insan varsa duymuştur? “ Talim ve Terbiye Kurulu” bu kurul eğitim faaliyetleri için ülkemizde en önemli kararları alan mercidir.

Geçenlerde devlet okulunda çalışan bir öğretmene “Talim ve Terbiye” kelimelerinin anlamını sordum. Uzaydan getirdiğim iki kelime edasında yüzüme doğru baktı. Cevabını bilmiyordu. Belki sizde bilmiyorsunuzdur? Sizin bilmiyor olmanız normal derim. Ama bu kurulun kararını uygulayan öğretmenin bilmemesi sizce de anormal değil mi?

Cevabı çok basitti. Talim, öğretim terbiye ise eğitim demekti. Bu söylediğimizi her öğretmene vurgulamak kesinlikle doğru değil. Ama öğretmen isen bir şeyler öğreteceksen alanınla ilgili bilgilere sahip olman gerekmez mi? Düşünsenize doktora ilaç nedir diye sorduğunuzda cevabı alamazsanız bırakın doktorluğu tüm her şeyini sorgularsınız.
Bilgi çağında olduğumuz bir zamandayız. İstediğiniz bilgiye anında ulaşma imkanımız var. Hatta o kadar çok bilgiye ulaşabilirsiniz ki bilgiler arası kafanız bile karışabilir.

Öğrencilerin ihtiyaç duyduğu şey kesinlikle bilgi değil. Bilgi dediğimiz boyut tamamen öğretim aşamasında gerçekleşir. Eğitim ise bireyin davranışlarında istendik ve olumlu davranışlar oluşturmaktır. Öğretiyoruz veya öğretemiyoruz. Bunu sorgulamaktansa ne kadar eğitiyoruz diye sormak daha yerinde olacaktır. Bu sadece Türkiye’nin eğitim sisteminin sorunu değil. Tüm dünyanın ortak problemi bu noktada başlıyor. Bu durumu en iyi özetleyecek örnek ise II. Dünya Savaşı’dır.
“ II. Dünya Savaşı’nda alanında uzman nice doktorlar, kimyagerler, mühendisler ve daha bir sürü meslek vardı. Hepsi alanında o kadar uzmandı ki mühendis muhteşem odalar tasarlayıp yaptı. Kimyagerler, hiç olmadık ilaçlar keşfetti. Doktorlar ise bu odalarda kimyagerlerin hazırladığı ilaçlarla bir sürü insanı katletti. Binlerce insan aynı anda öldürüldü. Binlerce insan katledildi.”
Verdiğim örneğe baktığınızda hepsi öğretimde alanında en başarılı insanlardı. Peki ya eğitimde? Vicdan, merhamet ve insani duygular, bunlar çocukken öğretmenleri tarafından aktarıldı mı? Herkesin Hayır dediğini duyar gibiyim. Yıllar geçti fakat biz insanlar hala eğitimi düzeltemedik. Çocuklarda istendik davranışlar oluşturmadık. Dersi dinliyorsa, “pekiyi” dinlemiyor ise “kötü” dedik. Karnede davranışlara bakmak yerine akademik başarısına baktık. Dünyanın tek yaptığı davranış; “bilgili canavarlar” yetiştirmek.
Bu konu o kadar derin ki yazılsa binlerce kitap yazılabilir. Çizilse binlerce resim çizilir. Fakat dünya hala “bilgili canavarlar” yetiştirmekte.
Biri eğitim dediyse o eğitim çok az verilmekte ama eğer biri öğretim dediyse tüm hızıyla devam ediyor!