İskenderun’da Çağlayan Alabalık, yeni sezona hazırlık yapıyor. Doğal güzelliğiyle İskenderun’un yanı başında cennetten bir köşe.
Suyun huzur veren sesini dinleyebileceğiniz yeşilin, her tonunu ilk bakışta yakalayabileceğiniz bir el size uzanıyorsa, şehrin gürültüsünden ya da yakıcı sıcağından sizi alıp yeryüzünün cennet bir köşesinde sizi ağırlayan Çağlayan Alabalık, görenleri doğal güzelliği ile büyülüyor.
Su gibi berrak, su gibi aziz, su gibi hayat veren Çağlayan Alabalık’da aldığınız her nefeste oksijeni iliklerinize kadar hissedecek ve insanoğluna bahşedilen bu cennet köşede kendinizi huzurun kollarında bulacaksınız.
Çağlayan Alabalık’ta asırlara meydan okuyan çınar ağaçlarının gölgesinde otururken başınızı gökyüzüne çevirdiğinizde bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjisiyle gün ışığı huzmesi gözlerinizi kamaştıracak..
Kırk yıl hatırlı kahveyi yudumlarken gönülden de geçemeyecek; Işık Tanrısı Zeus’un oğlu Apollon’un ırmak kenarında gördüğü Daphne (Defne)’nin ayak seslerini hissedebileceğiniz ve göz yaşlarına dokunabileceğiniz bu mekan, tüm güzelliğiyle ruhunuzu okşayacak ve Hatay Mutfağının eşsiz lezzetini bu noktada şölene dönüştürecektir.
Çok değil İskenderun’a 5 km mesafede kendinizi bulabileceğiniz bu mekanın muhteşem doğal güzelliği eşliğinde Hatay lezzettlerini hijyen ve kaliteyle harmanlayıp profosyonel bir anlayışla sizlere sunmasının haklı gururunu yaşayacak ve size yaşatmasına tanık olacaksınız.”
DAPHNE’NİN EFSANESİ
DAPHNE (Harbiye) EFSANESİ Zeus’un oğlu Işık Tanrısı Apollon, ırmak kenarında genç ve güzel bir kız görür. Bu eşsiz güzelin adı Defne’dir. Apollon’un içinde arzular uyandırır. Onunla konuşmak ister. Fakat Defne, Işık Tanrısı’nın içinden geçenleri anlamıştır. Kaçmaya başlar. O kaçar, Apollon kovalar. Çapkın Tanrı bir taraftan “kaçma seni seviyorum” diye bağırır. Defne ise Tanrılarla sevişen kadınların başlarına neler geldiğini bildiği için korkuya kapılır ve kaçmaya devam eder. Apollon’a gelince, bu güzel periyi mutlaka yakalamak istemektedir. 
Aralarındaki mesafe gittikçe kısalır ve bir an gelir ki Defne, Apollon’un sıcak nefesini saçlarının arasında duyar.
Artık kurtuluş imkanı kalmadığını anlayan Defne, birden durur ve ayağı ile toprağı kazıyarak şöyle bağırır: -“Ey toprak ana, beni ört, beni sakla, beni koru.” Bu içten yalvarış üzerine Defne organlarının ağırlaştığını, odunlaştığını hisseder. Olgun göğsünü gri bir kabuk kaplar, kokulu saçları yapraklara dönüşür, kolları dallar halinde uzar, körpe ayakları kök olup toprağın derinliklerine dalar, bir defne ağacı oluverir. Bu manzara karşısında şaşıran Apollon, Defne’nin ağaç oluşunu hayret ve üzüntü ile seyreder. Sonra da sarılır ve sert kabukları altında hala çarpmakta olan kalbinin sesini duyar ve şöyle seslenir: -“Defne, bundan sonra sen, Apollon’un kutsal ağacı olacaksın. O solmayan ve dökülmeyen yaprakların, başımın çelengi olacak. Değerli kahramanlar, savaşlarda zafere ulaşanlar, hep senin yapraklarınla alınlarını süsleyecekler. Şarkılarda, şiirlerde adımız yanyana geçecek. Bu tatlı sözler üzerine Defne, dallarını eğerek Apollon’u saygı ile selamlar. İşte bu öykünün geçtiği yer bugünkü Harbiye’dir. Apallon teessür ve heyecan içinde o ağacı amblem olarak aldı ve parlak yapraklarından başına bir taç yaptı. İşte o zamandan beri şiir ve silah zaferi Defne dalı ile ödüllendirilir. O günden bu yana Defne ve Apollon’nun ve Defne’nin hikayesi Hatay’da anlatıla gelmiştir. Defne’nin adını taşıyan Hatay’ın Defne İlçesindeki şelalerin Defne’nin gözyaşları olduğu söylenir.
Defneyi aratmayan güzellikte bir cennet köşe de Işık Tanrısı Zeus’un oğlu Apollon’un ırmak kenarında gördüğü Daphne (Defne)’nin ayak seslerini hissedebileceğiniz ve göz yaşlarına dokunabileceğiniz bu mekan Çağlayan Alabalık Tesislerinde sizleri bekliyor.